Yerel seçimler gelip kapıya dayandı, neden geçmişte olduğu gibi, oluşmaya başlayan tabloyu ele alan, irdeleyen analizler yapmıyorsun, sorularıyla sıkça karşılaşmaya başladım… Birkaç nedeni var: 14 Mayıs öncesi Erdoğan gidiyor, kazandık, kazanıyoruz beklentileri öylesine güçlüydü ki, seçim gecesi yaşanan hayal kırıklığı muhalif cepheye oy veren, ülkede bir şeylerin değişeceği havasına kapılan herkes kelimenin tam anlamıyla travma yaşadı. Başkalarını bilemem ama açıkçası ben o hayal kırıklığını, şoku üzerimden atmış değilim… 2019 yerel seçimleri öncesi oluşan ittifak öylesine büyük bir umut dalgası yaratmıştı ki, sonrasında yapılacak Cumhurbaşkanı ve milletvekili seçimlerinde de aynı başarının elde edileceği yönünde en azından toplumun yarısını oluşturan geniş halk kesimlerini deyim yerindeyse tam 4 yıl ayakta tuttu… 2019’ da insanları büyük coşkuyla sandığa taşıyan güç, o sandıklardan çıkan değişim iradesinin 2023’ü umut olarak beslemesiydi… O umutların yıkıldığı genel seçimler sonrasında bugün özellikle muhalif kesim bugün hangi motivasyonla sandığa gidecek? Sorunun iç karartan yanıtı nedeniyle, açıkçası ne benim, ne de objektif olarak geleceğe yönelik projeksiyonlar yapan çoğu insanın; beklentileri diri tutan, geleceğe yönelik yelkenleri dolduran rüzgârlara bundan böyle bel bağlaması hayli zor.. Ve bu umutsuzluk korkarım ki, özellikle muhalif seçmenin sandığa gitme şevkini onarılmaz biçimde kıracak.. 2019 yerel seçimlerinde AKP-MHP ittifakının seçmeni sandığa yeterince çekememesiyle ortaya çıkan ve CHP merkezli ittifakın İstanbul, Ankara başta 11 Büyükşehir’ de seçimleri kazanmasına yol açan faktörün bu kez tersine işleyeceği yönünde bir iklim söz konusu… Bunun bir an önce atlatılması gerekiyor, oysa o 2019 sinerjisini üreten ve CHP’ li adayları destekleyen ittifakın bileşenlerinde ciddi bir çözülme gözleniyor… Sadece İyi Parti’ yle de sınırlı değil, ‘sepeti koluna herkes yoluna’ havası… HEDEP ile temsil edilen ve sadece İstanbul, Ankara değil, bıçak sırtı Adana-Mersin Büyükşehir belediyelerinin CHP’ li adaylarca kazanılmasını sağlayan Kürtler 2019’ daki gönül rahatlığıyla ve beklentisiz biçimde yine CHP’ ye oy verecekler mi? Sorunun yanıtı CHP’ nin 2019’ da kazandığı 11 Büyükşehir’ in bir iki istisna dışında 2024’ ün kaderini belirleyecek… İstanbul’ da İmamoğlu’ nun seçimleri kazanması nasıl HEDEP’ in desteğine bağlıysa, aynı olmazsa olmaz koşul Adana ve Mersin için de geçerli… 14 Mayıs seçimleri sonrası sadece kadro değil, strateji değişikliği de yapan HEDEP, 2015’ten beri Erdoğan’ a ve inşa ettiği rejime kaybettirme üzerine kurulu hedefin yerine "Kent Uzlaşısı" adını verdikleri yeni yol haritasını dillendirmeye, politik çizgiyi bu çerçeve içine oturtacağını kesin dille ve yüksek sesle ifade etmeye başladı… Mümkün olan en geniş anlamda yerel dinamiklerin sadece görüşü değil, içinde yer alacakları ve seçimlere kadar çok daha sık duyacağımız ‘kent uzlaşısı’ kavramı en çok İstanbul, Adana ve Mersin için söz konusu olacak… Sadece CHP’ liler değil, taraflı tarafsız herkes biliyor ki, bu üç Büyükşehir, HEDEP’i destekleyen başta Kürtler olmak üzere demokrasi savunucuları olmadan kazanılamaz… 2019 seçim sonuçları bu hükmü yeterince pekiştiriyor… Peki örneğin Mersin’ de o dönemdeki adıyla HDP, CHP’ nin Mersin Büyükşehir Belediyesini kazanmasını sağlarken,  karşılığında ne aldı? Kocaman bir hiç diyeceğim ama daha da beteri, o günden beri “sırta saplanan hançer” olarak tanımladığı yıllardır kalesi olan Akdeniz ilçesinde CHP’ nin seçimlere bir hafta kala sahaya inmesiyle kazanacağı seçimi kaybetti… HDP’ nin desteğini isteyen ancak aynı kare fotoğrafta görünmemek için her türlü gayreti gösterenlerle bundan böyle yeni adı ve stratejisiyle HEDEP artık kapalı kapılar ardında gizli saklı görüşmeler, pazarlıklar yerine tüm kamuoyunun önünde şeffaf bir birlikteliği olmazsa olmaz ön koşul olarak ortaya koyuyor… CHP’ yi Büyükşehir seçiminde desteklemeye karşı, belki de bu kez aynı CHP’ nin aday göstermeyeceği ve Hedep’ li adayı destekleyeceği bir Akdeniz uzlaşması… Böylesi bir anlaşmadan taraflar BŞ ve Akdeniz’ i kazanmakla kalmaz… Bugüne kadar MHP’ nin kalesi olarak görülen Toroslar Belediyesini CHP şemsiyesi altında anlaşacakları ortak bir isimle kazanmanın da önünü açarlar… 2018 Aralık ayında kaleme aldığım makalede kazanılabilecek Toroslar hususunda şunları yazmıştım: 24 Haziran 2018 genel seçim sonuçları, HDP’ ye oy veren seçmenin gönlünü kazanacak adaylarla CHP adına bugüne kadar en zor beldelerden biri olan Toroslar’ ı alabilecek potansiyele kavuştuğunu gösteriyor. 24 Haziran sandık sonuçları özellikle de Mersin’ de CHP- HDP tabanlarının nasıl oy geçirgenliği içinde olduğunu yeterince ortaya koydu. Partiler arasında herhangi bir ittifak olmamasına ve CHP özellikle uzak durmasına rağmen, başta Yenişehir, Toroslar olmak üzere birinci bölgedeki tüm ilçelerin o tablo ışığında 31 Mart 2019 yerel seçimlerine de taban geçirgenliği damgasını vurabilir. O tablo zaten önümüzdeki yerel seçimlerle ilgili yeterince bilgi dolu mesajlar veriyor.. Tabii almasını bilene..” O makale ardından 31 Mart 2019 akşamı açılan sandıklar ve ortaya çıkan Toroslar tablosu CHP-HEDEP uzlaşmasının o güne kadar hayal edilemeyecek sonuçlarını göstermesi bakımından çarpıcıydı… MHP adayı 68.623 oy alırken, HDP destekli CHP adayına 62 bin oy çıkmıştı… HDP aday çıkarmayarak tüm oyların CHP’ li adaya gitmesini sağlarken Akdeniz’ de CHP, verilen sözlere karşı çıkardığı adayla kendisi seçimleri kazanamadığı gibi HDP kalesi olarak tanımlanan Belediyenin AKP’ ye geçmesine ön ayak oldu… 14 Mayıs 2023 seçimleri Toroslar’ da MHP (11,2) ve AKP (28,2) ittifakı %39,4 oy alırken CHP (23,5), YSP (HDP) (20,8) ve TİP’ in (1,6) toplamda %46’ ya ulaştığını gösteriyor… Bıçak sırtı geçmeye aday Toroslar Belediye seçimleri CHP ve HEDEP’ in ‘kent uzlaşısı’ nı nasıl bir uzlaşmayla sonuçlandıracakları kadar çözülmekte olan İyi Parti oylarının nereye yöneleceğine bağlı.. Bekleyip göreceğiz…   Y: Yerel G: Genel *2019 Yerel seçiminde MHP-AKP MHP’ nin ortak adayına oy verirken CHP-HDP’ de CHP adayını desteklemişti.