Her şey çok kolay. Devletimiz tüm imkanlarını kullanarak,vatandaşını takip etmeye “şefkatli elini” uzatmaya, hiç doymak bilmeyen iştahla devam ediyor. Allah devletimize zeval vermesin. Allah herkese kolaylık versin ama başta devlete versin. Vatandaş mı dediniz? Ha okadar önemli değil. Vatandaşı indir, bindir, sür, süründür fark etmez. Bizim vatandaş alışıktır, bağışıktır bu durumlara…    Vatandaşlık numarası ( TC kimlik no) çıktı mertlik bozuldu (!) Oysa önceleri ne kadar güzeldi. Bilgilerimiz tozlu raflar arasında kaybolup giderdi. İşimize gelmeyenler sumen altı edilirdi. Hatta bazen yangın çıkar, istenmeyen “şeylerden” ebediyen kurtulurduk. Fakat günümüzde başka.On bir haneli vatandaşlık numarası ile nereye giderseniz gidin ne yaparsanız yapın, devletin “şefkatli eli” her zaman üzerinizde. Sürekli çevrim içi (online) kalmak, bir hayli rahatsız edici. Kaçar’ı yok bu işin. Yüce devletimiz için bir tuş uzaklığındasınız. Üreyen borçlar hep sizinle. Ölmek bile çare değil. Mirasçılar mutlaka yüzleşir sıkıntılarınızla…    Eskiden ömür biter yol bitmezdi. Şimdilerde ise yol bitiyor bitmesine de borçlar bir türlü bitmiyor. Öyle ki; resmi kurumlar bildirimde dahi bulunmuyor. Yıllar geçse bile nasıl olsa yolunuz, bir resmi daireye mutlaka düşüyor. Üstelik ödemişsiniz ödememişsiniz değişmez. Borçlar tıkır tıkır çoğalır her ay faizi üzerine biner. İşte o yüzdendir ki; beş yıla kalmaz yeni bir Torba Yasa çıkar. Devlet Baba alacaklarını “kolay biçimde” yapılandırır. Bunu indirim günlerine benzetmek mümkün. Sezon daha yeni başlar fakat sonu gelmeden, indirimler peş peşe devreye girer. Hem de ne indirim. Yarı yarıya olanını mı, yüzde yetmişe varanını mı dersin. Ey mübarek! Sezon başında yüzde yetmiş indirim nasıl oluyor? Demek ki; önce hatırı sayılır bir bindirim yapıyorsun ardından da “beklenen indirimi” yapıyorsun. Aynı Devlet Baba gibi nasıl olsa beş yıla kalmadan yeni bir Torba Yasa çıkıyor. O halde olanı olmayanı vatandaşa yükle; ardından gelsin faiz indirimi, taksitlendirme. Bu biraz da “ölümü gösterip sıtmaya razı etmek” gibi. Önce yüklü miktarlarda borçlar çıkarılır;ardından uzlaşmalar, yapılandırmalar falan. Kardeşim! Bunun adı düpedüz dolaylı vergidir.Devlet kaynağından, kazançtan yeterli vergi alamadığından hep dolaylı vergilere asılıyor. Bir önceki Torba Yasa’da tasfiye sürecine girmiş şirketime, hiç haberimin olmadığı halde borç çıkmıştı. Ne benim ne de muhasebecimin bilgisi vardı. Üstelik tebligat da yapılmamıştı. Kendimiztesadüfen borçtan haberdar olmuştuk. Ödemeyi bitirdikten sonra, vergi dairesinde yeni bir borcun çıkıp çıkmayacağını sorduğum da memur “ben bilemem kardeşim tasfiyenin üzerinden beş yıl geçene kadar her an yeni bir borç çıkabilir” dedi. İşte o uyarıya istinaden geçenlerde maliyeye giderek, şimdiki Torba Yasa’da; 2009’da tasfiye sürecine giren şirketin yeni borcu olup olamadığını öğrenmek istedim. Şanslıydım, maliyede şirketim ve benim adıma herhangi bir borç yoktu. Şanssızdım, çünkü bu kez SGK’daGSS (genel sağlık sigortası) borcu çıktı. Bu borcu da yine kendi imkanlarımla, internetten öğrendim. Artık bugün git yarın gel yok. Artık e-kolay.devlet var. Kuyruklar azaldı ama borçlar çoğaldı.    Siz benim borcum yok demeyin ara ara sağlık taraması (check-up) yaptırır gibi vatandaşlık numaranızla e-devlet şifrenizle, hakkınızda herhangi bir devlet dairesinde, borç oluşup oluşmadığına bakın! Mümkünse ödeme gücünüz varsa ödeyin! Durumunuz müsait değilse bir sonraki Torba Yasa’nın çıkması için bol bol dua edin! Çünkü başka kurtuluş şansınız yok.