“ Tulumba Kavşağı yapımına karşı duranlar, şimdi ellerinde çiçeklerle kutlamaya geliyorlar.”    Bizde belediye hizmetleri genellikle, particilik penceresinden değerlendirilir. Rakip parti belediyeciliği ne kadar başarılı olursa olsun, pek dikkate alınmaz. Söylenecek olumsuz bir taraf hep bulunur. Objektif bakış açısı, birçok konuda olduğu gibi belediyecilik alanında da geçerli değildir. Mersin şehrinin birikmiş sorunları var. Eğer bu sorunlar zamanında çözülseydi, şimdi şehircilik açısından başka vaziyette olacaktık. Eleştirme kolaycılığına sığınırız çoğu kez. Çünkü bu zahmetsizdir. Oysa seçenek sunmak, zaman ve emek ister. Hadi eleştiriye kapı açtık diyelim. Nereden başlamamız gerekir? Son iki yıllık Kocamaz döneminden mi, on beş yıllık Özcan döneminden mi, yoksa daha eskilere gidip, Merzeci, Mutlu başkanlıklarını da mı ekleyelim?    Mersin belediyeciliğinin yakın tarihine bakıldığında, vizyonsuzluğun ve geleceği planlayamamanın büyük eksiklik olduğu çıkar ortaya. Günübirlik kararlar dışında, gelecek elli yılı kurgulamak, geleceğe dair bir şehir resmi oluşturmak… Galiba geçen zaman diliminde zayıf kalan yan budur.    Kocamaz, iki yılını doldurdu. Sorunlar çok, beklentiler büyük. İki yıl ki, bu arada bütünşehir yasasının yeni uygulanışının getirdiği zorlukları da…Bu kısa süreye nelerin sığdırılabilir, nelerin sığdırılamaz olduğunu da… Göz önünde tutmak lazım. Görevi yeni devralan yönetimlerde “enkaz devraldık” sızlanması yaygındır. Belki Kocamaz enkaz devraldık demedi ama seksen model belediye nitelemesi büyük yankı uyandırdı.    İş üretmeyen eğitimsiz bir personel ile yetersiz araç-gereç, altyapı eksikliği, hantal bir idari yapı ile hemen işe koyulmak ve başarı elde etmek, sanıldığı kadar kolay değildir. Öyle ki yüzlerce mühendisi bulunan belediyede, proje yapabilen eleman bulamazsanız ya da bilgisayar kullanamayan, işe gelmeyen personel ile envanterini, muhasebesini tutamayan bir yapı ile başlarsanız, bunun zorluğunu kaçımız biliriz?    Geçen günlerde bir büyükşehir çalışanı dostumuzla bir araya geldik. Olanı biteni bir de ondan dinlemek istedik. Vatandaşlar, genellikle ulaşım, sinekle mücadele, yeşil alan, aydınlatma, temizlik derken…    Belediye çalışanı arkadaşımız bizlere; EKAP sisteminden ( kamu ihale kurumu) adil ihale dağıtma çabasından, yeni idari yapılanmadan, İlçelere verilen önemden, köy yollarından, ilçelerde oluşturulan koordinasyon müdürlüklerinden, muhtarlık daire başkanlığının kurulmasından, her ilçeye ayrı bir asfalt şantiye şefliği oluşturulmasından, tüm muhtarlara bilgisayar ve modem dağıtılmasından, devreye giren şikayet hattından, hizmetiçi eğitimlerin çoğaltılmasından, sahil bandının kaçak yapılardan arındırılmasından, kardeş kentler sayısının arttırılmasından, her alanda yeni alınan araçlardan, yeni toplu taşıma hatlarından, sefer sayısı aralığının kısaltılmasından, engelli dostu belediye unvanından, yenilenen ekmek fabrikasından, çoğaltılan ekmek büfelerinden, akıllı durak uygulamasından, mobil diş ve göz sağlığı tarama araçlarından, cenaze hizmetlerinden, fidan ve tohum yardımlarından, Dosteli marketten, ilçelerde faaliyete geçen arıtma tesislerinden ve daha proje aşamasında olanlardan bahsetti. Yerimizin darlığından ayrıntılarına tam giremedik.    O kadar çok proje start almayı bekliyor ki bazılarını kısaca belirtmeye çalışalım. Yeni büyükşehir hizmet binası, yer belirleme ve yapım aşamasında, Toroslar aşevi, otistik çocuklar eğitim merkezi açılıyor, yeni battı- çıktılar, deniz otobüsü, deniz uçağı, monoray gerçekleştirilme aşamasında, yoğurt pazarı, Silifke caddesi kentsel tasarım ve yenileme çabaları sürüyor…    Fakat eksiklikler de yok mu, olmaz olur mu? Mesela yeni otogarın bir türlü istenilen aşamaya gelememesi, raylı sistemlerin devreye alınamaması, işsizliğe, ulaşıma, güvenliğe, denetime, turizme yönelik çabaların yeterli seviyede olamaması zaman, bütçe, belediye meclisi, tecrübe, yeterlilik, merkezi hükümetle uyum aşamasında çözülmeyi bekliyor…