“Yaşam; istek ve arzularınıza göre akmaz, kimliğinize göre akar”   Yazı başlıklarını genellikle yazı konusu belirler. Konu önceden bellidir ve akışa göre de uygun bir başlık verilir. Ancak bugünkü yazımı konu değil başlık belirledi. Thomas Mann ve Nermin Abadan’la ilgili bir şeyler okudum. Thomas Mann, Nermin Abadan isimleri dilime takıldı kaldı. Mann, Abadan biraz da kafiyeli oldu hani. Ben de başlığa uygun bir yazı yazmaya karar verdim.   Öncelikle belirtmem lazım. İki ünlü de birbirleriyle hiç tanışmadılar. Ancak yaşları itibarıyla Nermin Abadan büyük ihtimalle Thomas Mann’ın kitaplarını okumuştur. 1875 yılında Almanya’nın Lübeck kentinde dünyaya gelen yazar Mann; varlıklı bir ailenin çocuğuydu. İyi bir eğitim aldı. İlk eserini 1901’de yazdı. Hitler iktidara gelince onu sürgüne gönderdi. 1936 yılında da Alman vatandaşlığından atıldı. Çeşitli ülkelerde yaşadı. 1955’te İsviçre Zürih’te öldü.   Eşi varlıklı bir Alman Yahudi ailenin kızıydı. Thomas Mann, Hitler rejimine karşı duran yazarların başında geliyordu. Aslında onun yaşamında, buraya kadar olan kısımda öyle pek şaşılacak bir durum yok. Esas mesele o öldükten sonra çıkıyor ortaya. Mann; ölümünden 20 sonra açılmasını vasiyet ettiği 7 bin sayfadan oluşan günlüklerinin notlarını bıraktı. Ölümünden 20 yıl sonra 1975’te notları, Zürih Thomas Mann Enstitüsü binasında açıldı. Çok kötü bir el yazısıyla karışık durumda bulunan notların ortaya çıkması epey zaman aldı.   Altı çocuklu ve mükemmel aile olarak tanınan bir hayatı vardı. Ama notlarından şaşırtan bir gerçek çıktı. Mann’ın hayatını yönlendiren asıl duygu, onun biseksüel olmasıydı ve o bu yanını saklayarak yaşamıştı. Defterinde şöyle bir itiraf vardı; “ Ne yazık ki eşime yeterince tatmin veremedim…” Thomas Mann’ın hayatında bana ilginç gelen bir başka konu daha var.   Mann; ‘Alman aydınlarını kökü dışarıda insanlar’ olarak görür. Demokrasinin Alman karakterine aykırı olduğunu ve toplumu zehirlediğini düşünür. Ağır bir devletçidir. Fakat sonraları değişir sol fikirleri ve demokrasiyi savunmaya başlar. İlginçlikte burada başlar bana göre. Çünkü bu sağdan sola geçiş hiçbir sol aydını rahatsız etmez ve kimse ona ‘dönek’ demez.  Oysa tersi istikamette değişseydi ona ‘dönek- liboş’ yaftaları vurulacaktı. Bizim topraklarda yaşasaydı bir adı daha olurdu ‘satılmış’. Necip Fazıl’ın, Kemal Tahir’in Cemil Meriç’in, İsmet Özel’in yaşadıklarını anımsıyorum da…   Şimdi gelelim dilime doladığım ses uyumlu Mann-Abadan ikilisinin Türk tarafına. Prof. Nermin Abadan Unat 100 yaşında. O ‘Türkiye’nin yaşayan çınarı’ olarak anılıyor. 1921 Viyana doğumlu akademisyen, yazar, çevirmen, hukukçu, siyaset ve iletişim bilimci, hocaların hocası. Nermin Süleymanoviç ismiyle doğdu. 1946 yılında CHP milletvekili prof. Yavuz Abadan’la evlendi Abadan soyadını aldı. 1972’de ikinci eşi İlhan Unat evlendi. İsmine Unat soyadı eklendi.   İzmirli zengin tüccar baba ve aristokrat bir Macar anneden olmadır. İzmir Kız Lisesi, Ankara Hukuk Fakültesi mezunu. Hocaların hocası olarak bilinen Nermin Abadan Unat, “Hayatta hiçbir pişmanlığım yok. İyi ki yaşamışım iyi ki hocalık etmişim” demektedir. Ben burada Nermin hocanın hacimli biyografisine girmeyeceğim. Onun hayatında bana göre örnek alınacak yönlerden bahsedeceğim. Abadan; azimli, çalışkan, disiplinli, dost canlısı, vefakar, kimseye fazla taviz vermeyen bir insan. Dünyaya zengin bir ailede gelmiş ama babası erken yaşta ölünce, her şeyini kaybetmiş hayatını çalışarak kazanmış bir kadın. 65 sene ders vermiş, aralarında Emre Kongar, İlber Ortaylı, Zafer Toprak, Ertuğrul Özkök, Deniz Baykal gibi birçok tanınmış isme hocalık yapmış. “Yeni kuşak azla yetinmiyor” diyen Abadan’dan  gençlere, değer verdiğim beş hayat dersi: 1- Ülkenizi sevin! 2- Mütevazı olun! 3- Dostlara önem verin- Hoşgörüyü kaybetmeyin! 4- Yarınları küçümsemeyin- Yarınlar aydınlık olacak! 5- Doğaya iyi davranın- Doğayı sevin!