“Memurum Ben” değerli dostum, Toroslar Belediye İnsan Kaynakları Müdürü, Ali Kaplan’ın ilk kitabı. 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde yayımlanan kitap; bana biraz geç ulaştı. Elbette bir arkadaş dost olarak bu kitaba daha evvel ulaşmalı ve üzerine yazımı yazmalıydım.    Fakat kitapla bugünlerde tanışmam, tatlı bir rastlantıya denk geldi. Demek ki; bu tatlı sürpriz vaktini bekliyormuş. Ali bey kitabını bana 02 Nisan 2015 günü taktim etti. Ve tesadüfe bakınız ki; 17 Nisan 2015 günü 2. Mersin Kültür Festivali çerçevesinde; Ali beyin üyesi ve benim de kurucusu olduğumuz, Mersin Yazarlar Derneği’nin imza günleri var. Aynı zamanda o gün Ali beyin doğum günü. Anlayacağınız benim bu tanıtım yazım; hem Ali beyin doğum gününe hem de Yazarlar Derneği’nin imza günlerine denk geliyor. Bu vesile ile buradan duyurmuş ve sizi MEYAD kitap şölenine davet etmiş olayım.    “ Okunacak en büyük kitap insandır” demiş koca Hünkar. İşte bu ünlü söz; yazar ve insan kaynakları müdürü olan bir insan için çok büyük önem arz eder. İnsan kaynakları müdürü; insanı iyi okuyacak ki; ona yaralı olsun. Kaplan Müdür; hassasiyetle, tüm sevecenliği ile bu görevi layıkıyla yerine getiriyor. Meslek hayatında, çevresinde, sevilen, aranılan, danışılan bir insana dönüşüyor.    Ülkemizde memurluk, çoğu zaman devletin soğuk yüzünü temsil etti. Tabiri caizse memur boyunduruğu altında vatandaşın çekmediği kalmadı. “ Bu gün git yarın gel” sözü memurun yakasına yapışıp kaldı. Bu söz; memuru ve yaşattıklarını çok güzel özetledi bizlere. Ancak tabii bir de devletin gülen, üreten, yardım eden yüzü var ki; işte bu yüzü Ali Kaplan gibi çağdaş, genç, kendini sürekli yenileyen arkadaşlar temsil ediyor. Her ne kadar genç dediysek de bir çeyrek yüzyıldır hizmette Ali müdür.    Ali bey ile karşılaşmam; İstikbal Gazetesi yıllarıma dayanır. Kendisini tanımadan önce yazıları ile tanıştım. Gazetemizde mevzuat yazıları yazıyordu. Hani mevzuat hazretlerinin sıkıcılığı, zor anlaşılırlığı var ya. İşte Ali bey onları bizlere, kolay kılıyordu. Kendisi ile tanıştığımda ne yalan söyleyeyim yazılarındaki resmiyetten eser yoktu. Samimi, içten, mütevaziydi. Ali Kaplan okumayı, yazmayı seviyor. Mesleğini, ülkesini, insanları seviyor. Kendisini sürekli yeniliyor, geliştiriyor. Kitabında anılarından yaşadıklarından bahsediyor. Okudukça memurun da herkes gibi bir yaşam eğrisi olduğunu görüyorsunuz. Görevlerimiz, mesleklerimiz ne olursa olsun, öznesini insan oluşturuyor. V e o insan; isterse kolay kılar, etrafını cennet bahçesine çevirir. İstemediğinde de arıza çıkartır, yorar, zulmeder. Hele elinde bir de yetki, imkan varsa kat be kat fazlasını yapar. Ali Kaplan halkın içinden gelen biri olarak memuriyet hayatında halkına hizmet için çalışıyor… Efendim kitaba dair fazlası 17 Nisan’daki imza gününde.    Yazımı Ali Kaplan’ın kendisine adeta yaşam manifestosu ilan ettiği, kitabın arka yüzündeki şu güzel sözleri ile son veriyorum: “ BAŞARI GÜLÜMSEMEYİ; GÜLÜMSEME DE BAŞARIYI GETİRİR.” Başarılar Ali bey yolun açık, ürettiklerin çok olsun!  Bekir Zorba