Bu çocuklar Suriyeli doğru, bir başka ülkenin yetimleri de olabilirdi pekala; bizim çocuklarımız da…Kendi vatanlarını yaşanmaz kılanlar bunlar mı şimdi; hırsızın hiç mi suçu yok yani!Durup dururken canları sıkıldığı için mi terk ettiler memleketlerini!Şu manzaraya bakın hele, insanın içi parçalanıyor gördükçe.Çöplerden çöpleniyorlar, açlar çünkü; kaldırımlarda uyuyakalıyorlar dilenirken!Onların anne babaları da can; yangından kaçırmışlar çocuklarını onlara danışmadan, sormadan. İçimiz kanıyor gördükçe, dinledikçe hikayelerini.O kadar çoklar ki! Gözlerimiz kapalı dolaşmamız gerek görmemek için!Bu, hem mümkün değil hem çözüm değil.Bi şey yapmalı; evet bi şey yapmalı. Hem de bir an önce.Acıyarak vereceğimiz üç beş kuruşla hangi derde ilaç olabiliriz ki biz.Bir kase bicibiciyle ne kadar soğutabiliriz kavrulan yürecikleri. Ne diyordu bir bilge;“Kim demiş ki çocuk küçük bir şeydir / Bir çocuk belki de en büyük şeydir”Dünyanın bütün çocukları masumdur beyler, dünyanın bütün çocuklar çocuktur, saftır, güzeldir, umuttur.Çocuğa çocuk gözüyle bakmak da bütün insanların insanlık görevidir kim ne derse desin.Suriyeli muriyeli,dini,dili ırkı ne olursa olsun Bir daha söylüyorum, haykırıyorum hatta:Bunlar da çocuk, çocuk bunlar, çocuk!Mustafa Esmer Cengiz