Baharın müjdecisi diye bilirim ben NEVRUZʹu. Martın son haftası; ekseri pazara denk getirilen kutlu bir gün olarak bilirim. O gün, bölgenin ağaçlıklı korularına ya da su başlarına gidilir akın akın.. Günler öncesinden hazırlanır yiyecekler, içecekler. Renkli savanlar serilir gölgeliklere. Mangallar harlatılır, rakılar, biralar açılır. Felekten çalınan bir gündür o gün. Karlar erimiş, havalar ısınmış, toprak göğermiştir. Ne güzeldir doğa, yaşamak ne güzeldir. Kimine göre bir demirci ustasının demir dağları eriterek Ergenakonʹa sıkışıp kalmış bir halkı o cendereden kurtarmaktır Nevruz. Kimine göre kardelenlerin güzel günlere merhaba deyişidir. Kimine göre son cemrenin düşüşüdür toprağa. Yılkıların evlerine geri dönüşüdür kimine göre ise. Söylenceler ne derse desin hep zorlu günlerin sona ermesi, umudun sil baştan yeşermesidir Nevruz. Hemen hemen Türklerin yaşadığı bütün coğrafyalarda bir bayram sevincidir ve bir bayram sevinci içinde coşkuyla kuttlanır yıllar yılı. Böylesi güzel bir sevinci, umudu, coşkuyu örselemenin; genelden özele; hatta bölgesele hapsetmeye çalışmanın mantığını anlamak mümkün değildir. Böylesi güneşli bir günü siyasi emeller uğruna karartmaya yeltenenleri anlamak hiç mümkün değil. Nerdeyse bin yıldır süregelen Nevruz geleneğini yok etmeye kimsenin gücü yetmez kanısındayım ben. Öyle ya da böyle, bu gelenek benimsenmiş bir defa. İsteyen istediği gibi inansın. Kimsenin başkalarının inaçlarına leke sürmeye, onu küçümsemeye, yok saymaya hakkı yoktur. Olmamalıdır. Bırakın ateşler yakılsın su başlarında. Üzerinden atlasın çoluk çocuk; genç ihtiyar. Gülsün oynasın canlar. Bırakın umut yüklü, neşeli şarkılar türküler söylensin o gün. Yenilsin içilsin doya doya..Bırakın halklar istedikleri gibi sürdürsün geleneklerini. Yılda bir kutlanan bu günü kardeşçe ,insanca, dostça yaşasın millet.. Bir kez daha söylüyorum: Nevruz bahardır. Çiçeğe durmuş daldır Nevruz. Umuttur, uyanıştır, bereketti, bolluktur. Güneşli günlerin müjdecisidir Nevruz. Hepimizin Nevruzu kutlu olsun.