Eminim ki yemez içmez annesine küçük de olsa bir hediye alırdı Berkin.
Parası olmasa da alırdı.Kır çiçekleri ne güne duruyor.
Kocaman, bembeyaz gülüşüyle annesine koşar, boynuna sarılırdı onun. Öper, koklardı.
Berkin bu, anneler gününü unutacak değildi ya.
Gülsüm annenin yüzünde güller açacaktı o zaman, yüreği kocaman olacaktı.
Şimdi Berkin yok; vurdular onu.
Anne Gülsümün yüreği kanıyor şimdi.
Umutun annesi de, Gizemin annesi de yaslar içinde.
Çocukları kaybolan, çocukları öldürülmüş, çocuklarını teröre kurban vermiş nice annelerle dolu Anadolu.
Anadolu yasta..
Annelerin, anneler gününü zehir ettiler; bayram sevinçleri boğazlarında düğümlendi. Acılarıyla baş başa bırakıverdiler, yaşarken öldürdüler onları.
Bu dünya dönmüyor onlar için artık; zaman sular seller gibi geçip gitmiyor.
Evlat acısı bu; bunu anneler bilir.
Yıllar önce yitirdiğim annemi düşünürken işte bu acılı anneler düştü aklıma. İçim acıdı.
Işıklı, ışıltılı vitrinlerden kaçırdım gözlerimi.
Bahara küstüm.
Evet, yüreğime kor düştü. Sokaklara attım kendimi; bir somun ekmek bıraktım kaldırımın kıyısına.
Gün boyu suçlu suçlu dolaştım durdum.
Bir yerlerde bir şeyler eksik kalmıştı sanki!
Bugün anneler günü. Çocuklar annelerine koşarken Gülsüm Ana Berkinine koşacak. Küçücük mezarına diktiği çiçekleri sulayacak; ona renkli yeni bilyeler götürecek.
Mahallenin bütün Berkinleri de Gülsüm Analarına koşacak. Ona sarılacaklar, ona çiçekler verecekler renk renk.
Adım gibi eminim bundan.
Ancak o zaman birazcık soğur gibi olacak o yürek. Başka türlüsü asla!
İnsanlık ölmedi daha.
Berkin yaşıtlarıyla birlikte büyüyecek; takım elbisesini giyecek, okuluna gidecek onlarla birlikte. Kitaplar okuyacak, büyük adam olacak o da.
Gülsüm Ananın da yüzü gülecek diğer anneler gibi. Gülmeli.
Bütün çocuklar Berkin.
Gülsüm Ananın yüreğinde bütün Berkinlere yer var; biliyorum.
Gülsüm Ana, en acılı anneler gününü yaşayacak; onu biliyorum.
Allah sabırlar versin !
Ellerinden öpüyorum.
M.Esmer Cengiz