Çok partili hayata geçtiğimiz günden beri siyasetçilerin mangalda kül bırakmayan vaatlerine alışkınız. Kimisi yakın siyasi tarihimize geçecek kadar yer eder hafızalarda, kimisine de güler geçeriz. Geriye kalan o yerine getirilmemiş vaatler ve siyasetçinin kaybolup giden inandırıcılığıdır. Özellikle ben ve yaşıtlarım vaatler konusunda şerbetliyiz de… Demirel' in Erbakan' ın belli dönemlere damgasını vurduğu bir ülkede neler görmedi ki bu gözler.. Örneğin bir seçim öncesi Erbakan Hoca gittiği her yere olduğu gibi Erzincan' a da ağır sanayi sözü veriyor. İki ilçenin sahiplenmek istediği yatırım için ikisi de mutlu olsun diye ortak sınır noktasına iki metreye bir metrelik bir temel harcı dualar ve kurbanlar eşliğinde dökülüyor. Tabela dikiliyor. Derken Erbakan'a muhalif CHP Erzincan Senatörü Niyazi Ünsal o temeli kökünden söktürüp kamyonet arkasına yükletiyor ver elini Ankara.. Meclis bahçesine indirdiği temel eşliğinde basın toplantısı düzenliyor ve Erbakan' ın seçim vaadini millete teşhir ediyor… Geçmiş hatıralarla havanda su dövecek değilim.. Köprülerin altından onca yılda nice sular aktı, dünya değişti, ülke değişti. Ama değişmeyen bir şey var.. Siyasetçilerin vaatleri… Fıkradır diye anlatılır ama gerçekle de yakın bağı vardır. Vakti zamanında Trabzon Milletvekillerinden biri Meclis genel kurulunda söz alır ve seçildiği ilin eksiklerini sayar döker, Trabzon limanı çoktan hak etti, bir an önce liman isteriz diye bitirir konuşmasını.. Konuşmayı uyuklayarak dinleyen Kayseri Milletvekili Trabzonlunun inerken aldığı alkışlar üzerine uyanır ve yerinden bağırır: "Trabzon' a istenenden Kayseri' ye de isteriz" Oturumu yöneten Meclis Başkanı mikrofonunu açar ve seslenir: "Sayın vekil, Kayseri' ye denizin geldiği gün, sözümüz söz olsun, limanı da yaparız" Bunca kıssadan sonra sadede gelecek olursak.. Mersin coğrafi konumu, doğal yapısı, iklimi itibariyle zenginlik potansiyeli yüksek bir kent. Bu potansiyele karşı hak ettiği yerde mi? Elbette değil. Coğrafyası, doğası, iklimi bir yana, sırtlandığı misyon itibariyle de pişirilmesine büyük katkı yaptığı pasta paylaşılırken de payına düşeni alamıyor. Bu bir iddia değil, rakamların ortaya koyduğu somut gerçek.. Devletin resmi verilerine göre 2018 yılında Mersin genel bütçeye 16,8 milyar lira katkıda bulunmuş.. Sıralamada İstanbul, Ankara, İzmir, Kocaeli, Bursa ardından 6. il.. Şimdi dönüp soralım o halde… Devleti ayakta tutan vergi gelirlerine böylesine katkısı olan bir kentin verdikleri yanında aldığı pay, bu sıralamaya, altıncılığa layık bir pay mı? En sağlıklı cevabı genel idare dediğimiz devlet yatırımlarının illere dağılımından ve Mersin' in dağılımdan aldığı paya bakarak almamız mümkün… 2019 yılı yatırım programına göre Mersin' in yatırım ödeneklerinden aldığı payların toplamı 299 milyon lira.. Bu parayla ulaşımdan tarım/ sulamaya, eğitimden sağlığa, turizmden kültüre ve diğer kamu hizmetlerinin projeleri tamamlanmaya çalışılacak.. Örneği Ulaştırmadan vereyim: Mersin' in bu alanda yaklaşık 5 milyar TL (4,9 milyar TL) tutarında 9 projesi var. Bu projelere 2019 yılı için ayrılan kaynak 126 milyon lira… Hiçbir derde derman olmayan 2018 bütçesinde bile Mersin' in ulaşım projelerine ayrılan kaynak 267 milyon lira idi.. Düşüş oranı 47.. Ve en çarpıcısına geldi sıra: Merkezi idarenin genel bütçesine kaynak aktarımında 6. olan Mersin' in kamu yatırımlarından aldığı paya göre yeri Türkiye 17. liği… Tek başına bu tablo bile ihmal edilmişliğin en çarpıcı özeti.. Başarının olduğu gibi ihmal edilmişliğin de karnesi başka illere layık görülen yatırımlara karşı Mersin' in yıllardır ertelenip duran, her seçim döneminde vaat olarak masaya getirilip, sonrasında indirildiği tozlu raflardaki yerini yeniden alan ve tümü de bu kent için yaşamsal öneme sahip projeler.. Bu yazı dizisinin sonrasındaki bölümlerinde o projelerin dününü, bugününü ve ileride ne durumda olacaklarını anlatmaya çalışacağım…